De fysieke bevestiging en bestemming

Een van de belangrijkste criteria voor de kwalificatie van een vliegtuig als onroerend goed is de mate van fysieke bevestiging aan de grond. Als een vliegtuig permanent aan de grond is bevestigd, bijvoorbeeld als onderdeel van een vast gebouw of constructie, kan het worden beschouwd als onroerend goed. Deze fysieke verankering aan de grond impliceert dat het vliegtuig een integraal onderdeel is geworden van de onroerende zaak waaraan het is bevestigd. De bestemming en het gebruik van het vliegtuig kunnen ook invloed hebben op de classificatie. Als het vliegtuig primair wordt gebruikt als onderdeel van een onroerend goed, zoals een vliegtuighotel of een educatief luchtvaartmuseum, kan dit bijdragen aan de classificatie als onroerend goed. Of een vliegtuig dus onroerend goed is of niet? Dat is afhankelijk van de fysieke bevestiging en of het naar aard en inrichting bestemd is om duurzaam op een plek te blijven. 

De gevolgen van juridische kwalificatie

De juridische classificatie van een vliegtuig als onroerend goed is van groot belang bij verschillende juridische en financiële aspecten. Ten eerste heeft het invloed op belastingkwesties, aangezien onroerend goed vaak onderworpen is aan onroerendezaakbelasting. Ten tweede heeft het gevolgen voor eigendomsrechten en het vermogen van de eigenaar om het vliegtuig te verplaatsen of te verkopen. Ook bij het financieren van een object kan het van belang zijn, net als de overdracht van de zaak. Zo is een vliegtuig meestal geen onroerend goed, maar wel een registergoed.